Column van schrijfster Roos Ter Plaats.
(zij geeft haar kijk op alledaagse dingen)
Mijn Zandbak
“Afblijven, dat is van mij!” Er wordt geslagen met een schepje en zand vliegt in het rond.
“Dit is ook Mijn Zandbak hoor”, is het verweer.
“Ik was hier eerst” zegt Schepmans en hij gaat fier rechtop staan.
“Wil je ook bouwen aan mijn kasteel en slotgracht?” vraagt Mijndert.
“Nee, ik heb mijn eigen kasteel en jij moet weg!”
Schepmans staat met 1 voet op een ingetrapt kasteel. Zijn vingertje wijst priemend naar de uiterste hoek van de zandbak.
“Samen zijn we beter” probeert Mijndert, een traan rolt over zijn wang. Het helpt niet. Het vingertje blijft wijzen. Andere kinderen verzamelen zich rondom Schepmans.
Mijndert gaat naar zijn nieuwe plekje en begint te bouwen. Langzaam komt daar, emmertje voor emmertje, een mooi kasteel te staan. Nog niet zo groot als het vorige, maar het begin is er.
Aan de andere kant van de zandbak is lawaai. Schepmans deelt luidruchtig orders uit.
“Jij, haal nog een emmer! En jij”, wijzend naar een jongetje met bril, “jij schept de emmers vol!”
“Pfffff”, een zucht ontsnapt Mijndert. Er is nog zoveel te doen. Het schiet niet op.
Mijndert kijkt op. Recht in de blauwe ogen van een meisje en naast haar staat Sproet.
“Zullen we je helpen?” klinkt het uit twee mondjes tegelijk.
“Graag, samen gaat het beter” zegt Mijndert.
“Hoe moet het worden?” vragen de meisjes.
Mijndert geeft kort een duidelijke uitleg en met zijn drieën gaan ze hard aan het werk.
Schepmans heeft het moeilijk. Hij heeft er een rood hoofd van en blijft maar orders schreeuwen. Rond hem staat en zit het vol met kinderen. Iedereen is bezig met iets maar de samenwerking ontbreekt.
De bel gaat. Er is niemand die het hoort.
Schepmans niet, hij schreeuwt nog steeds. De andere hoek ook niet, ze zijn te druk bezig.
Juf komt op het lawaai af. “Komen jullie? We gaan verder met de les.”
“Heb ik geen mooi kasteel?” vraagt Schepmans.
“Welk kasteel bedoel je?” vraagt juf en kijkt naar de chaos in de zandbak.
“Daar, in de hoek”, wijst juf, “daar zie ik een mooi kasteel. Een kasteel met torens en slotgrachten rondom. Dat resultaat Schepmans krijg je als je samenwerkt, jij creëert chaos.”
De kinderen staan inmiddels in de rij. Schepmans loop naar Mijndert. “Sorry voor daarnet. Mag ik de volgende keer met je meedoen?” “Leuk”, zegt Mijndert. “Samen gaat het beter, samen sta je sterk!”
Tja…